Kazania do pobrania

Na stronie Kazania/Wykłady (w bocznym menu) znajduje się archiwum kazań wygłoszonych w naszym zborze. W tej chwili zawiera już ponad ćwierć tysiąca pozycji.

Ostatnie aktualizacje:

• 3 listopada 2018 r. zostało dodanych 6 kazań wygłoszonych w marcu, wrześniu i październiku 2018 r.
• 20 października 2018 r. zostało dodane 1 kazanie wygłoszone we wrześniu 2018 r.
• 4 września 2018 r. zostały dodane 4 kazania wygłoszone od czerwca do sierpnia 2018 r.

Udostępnij artykuł na FB

Październikowy biuletyn

Motywacje!

(Słowo wstępne z numeru październik 2018)

      „Starszych więc wśród was napominam, jako również starszy i świadek cierpień Chrystusowych oraz współuczestnik chwały, która ma się objawić: Paście trzodę Bożą, która jest między wami, nie z przymusu, lecz ochotnie, po Bożemu, nie dla brzydkiego zysku, lecz z oddaniem, Nie jako panujący nad tymi, którzy są wam poruczeni, lecz jako wzór dla trzody. A gdy się objawi Arcypasterz, otrzymacie niezwiędłą koronę chwały. Podobnie młodsi, bądźcie ulegli starszym; wszyscy zaś przyobleczcie się w szatę pokory względem siebie, gdyż Bóg pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje.” 1 P 5,1-4
      Czasy pełne cierpień i prześladowań wołają o pierwszej klasy przywództwo. Starszy to przywódca, pasterz i ten który nadzoruje. Starsi zawsze przedstawiani byli w liczbie mnogiej, ponieważ tych których zadaniem było troszczenie się o trzódkę wierzących, musiało być kilku.
      „Starszy, świadek cierpień Chrystusowych oraz współuczestnik chwały, która ma się objawić” – to zachęcenie skierowane do starszych Piotr napełnił dużą dozą motywacji. Po pierwsze motywacją była sama możliwość identyfikacji z Piotrem, który siebie także nazywa starszym. Piotr jako starszy mógł stanowić przykład i zachęcać innych starszych. Po drugie była jeszcze motywacja przez autorytet. Wspominając o tym, że był naocznym świadkiem cierpienia Chrystusa. Po trzecie motywacją do działania było oczekiwanie. Fakt że pewnego dnia przywódcy chrześcijańscy będą mogli otrzymać za swoją służbę nagrodę z rąk Chrystusa.
      „Paście trzodę Bożą” – po motywacji przychodzi napomnienie. Pierwszym zadaniem pasterza jest nakarmienie, czyli przekazanie nauk swojej trzódce. Oprócz karmienia Słowem swoich podopiecznych, należy także zapewnić im bezpieczeństwo. Starszy musi pamiętać że trzoda której przewodzi należy do Boga, nie do niego samego. „Nie z przymusu lecz chętnie” – Piotr ostrzega tutaj przed jednym z zagrożeń jakim może być lenistwo. „Nie dla brudnego zysku” – fałszywi nauczyciele zawsze zmotywowani są drugim zagrożeniem którym są pieniądze. Używają oni swojej władzy i pozycji do tego by zagrabiać coś co do nich nie należy. Pragnienie zdobycia niezasłużonego wynagrodzenia nigdy nie może stanowić podstawy do wykonywania swojej roli. „Nie jako panujący nad tymi, którzy są wam poruczeni, lecz jako wzór dla trzody” – władza może być kolejną z trzech pokus dla przywódcy. W tym kontekście władcy to ci, którzy rządzą i dominują za pomocą manipulacji i zastraszania.
Prawdziwe duchowe przywództwo opiera się na dawaniu dobrego przykładu, a nie tylko na udawaniu.
      „Gdy się ukaże Arcypasterz” – największym pasterzem jest Jezus Chrystus. Kiedy Chrystus pojawi się ponownie na ziemi, podczas swojego powrotu oceni służbę pastorów i starszych. „Wieniec chwały” – dosłownie koronę którą jest
wieczna chwała. Wierzącym obiecany jest wieniec chwały.
      Bardzo ważną rzeczą jest pokora w życiu każdego starszego i pastora, jeśli zapominamy po co tu jesteśmy i dla kogo to robimy, to wydaje mi się, że trzeba się na chwilę zatrzymać i dowiedzieć sobie na kilka ważnych pytań…

Daniel Perlikowski

Pobierz pełny numer biuletynu w formacie PDF.

Udostępnij artykuł na FB